مقایسه سرمایه روان شناختی و سلامت جسمانی و روانی مادران کودکان بهنجار با مادران کودکان معلول مراکز توانبخشی

مقدمه: تولد کودک معلول مشکلاتی را برای خانواده رقم می زند و باعث ایجاد استرس در اعضاء خانواده به خصوص مادران آن ها می شود. پژوهش حاضر با هدف تعیین تفاوت کیفیت زندگی و سرمایه روان شناختی مادران کودکان معلول مراکز توانبخشی با مادران کودکان بهنجار انجام شد. روش: این مطالعه از نوع توصیفی مقایسه ای بود که بر روی 60 نفر از مادران کودکان معلول بهزیستی شهرستان اهر که با روش نمونه گیری در دسترس و 60 نفر از گروه بهنجار جمعیت عادی که از طریق نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند انجام گردید. این دو گروه از لحاظ سن، تحصیلات و طبقه اقتصادی با یکدیگر یکسان سازی شدند. جمع آوری داده ها با استفاده از پرسشنامه سرمایه روان شناختی و پرسشنامه کیفیت زندگی انجام گردید و داده ها با استفاده از نسخه 19 نرم افزار spss و با آزمون تحلیل واریانس چند متغیره مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: نتایج نشان داد بین سرمایه روان شناختی و کیفیت زندگی مادران مددجویان مراکز توانبخشی با مادران کودکان بهنجار تفاوت معنی داری وجود دارد (05/0>p) به طوری که میانگین و انحراف معیار نمره سرمایه روان شناختی و کیفیت زندگی در گروه مادران مددجویان مراکز توانبخشی 11/6±30/46 و 37/385 ± 16/1519 و گروه مادران کودکان بهنجار 7/12±13/53 و 29/572 ± 25/2029 بود. نتیجه گیری: مادران مددجویان توانبخشی از کیفیت زندگی و سرمایه روان شناختی پایین تری نسبت به مادران کودکان بهنجار برخوردار بودند. بنابراین اتخاذ راهکارهایی جهت ارتقاء سطح کیفیت زندگی و سرمایه روان شناختی به عنوان سازه های مهم حوزه توانبخشی مادران افراد معلول ضروری به نظر می رسد.